157 Views Report Error
D2: The Mighty Ducks เป็นภาพยนตร์อเมริกัน แนวสปอร์ต คอมเมดี้ดราม่าที่ออกฉาย ในปี 1994 กำกับโดยแซมไวส์ Gordon Bombay อดีต โค้ช Pee-Wee ฮอกกี้เป็นดาวเด่นในลีกรองซึ่งคาดว่าจะไปถึงNational Hockey League อย่างไรก็ตาม อาการบาดเจ็บที่หัวเข่าในตอนจบอาชีพทำให้เขากลับมาที่ย่าน Blukeville [a]ของ มิ นนิอาโปลิส บอมเบย์ได้รับโอกาสเป็นโค้ชให้กับทีมที่เป็นตัวแทนของสหรัฐอเมริกาในการแข่งขัน Junior Goodwill Gamesในลอสแอนเจลิส เขาจัดการให้อดีตผู้เล่น Ducks ส่วนใหญ่กลับมารวมตัวกันได้อีกครั้ง ในขณะที่ทีม Hawks พยายามแก้แค้นให้กับการสูญเสียอันน่าอัปยศของพวกเขาเมื่อ 2 ปีก่อน แผนของพวกเขาถูกทำลายโดยฟุลตันที่ปล่อยให้พวกเขามัดไว้ในกางเกงใน Team USA ประกอบด้วยทีม Ducks รุ่นเก่าจำนวนมาก นอกเหนือจากผู้เล่นใหม่ 5 คนที่มีความสามารถพิเศษ ในลอสแอนเจลิส ความเย้ายวนใจของคนดังทำให้บอมเบย์เสียสมาธิ ซึ่งเริ่มละเลยทีมไปใช้ชีวิตหรูหรา ทีมได้รับชัยชนะเหนือตรินิแดดและโตเบโกและอิตาลีในทัวร์นาเมนต์แบบแพ้คัดออก Fulton Reed และ Dean Portman ได้รับการยอมรับใน ทักษะการ บังคับใช้กฎหมายและได้รับการขนานนามว่าเป็น “Bash Brothers” จูลี แกฟฟ์นีย์ ผู้รักษาประตูสำรองขอโอกาสในการลงเล่นให้กับบอมเบย์ แต่ได้รับคำสั่งให้รอขณะที่เกร็ก โกลด์เบิร์ก ผู้รักษาประตูกำลังมาแรงทีมประสบกับความพ่ายแพ้อย่างน่าอับอาย 12–1 ต่อไอซ์แลนด์ ซึ่งเป็นโค้ชของอดีตผู้เล่น NHL Wolf “The Dentist” Stansson สหรัฐอเมริกาเล่นไม่ดี และอดัม แบงค์ส เซ็นเตอร์ดาวรุ่งโดนกรีดข้อมือ Bombay กดดันผู้เล่นของเขาให้หนักขึ้น แต่พวกเขาเริ่มมีอาการอ่อนล้า มิเชล แมคเคย์ ครูสอนพิเศษของทีมเมื่อตระหนักว่าเด็กๆ เหนื่อยเกินกว่าจะทำงานให้เสร็จหรือแม้แต่ตื่นในชั้นเรียนไม่ได้ มิเชล แมคเคย์ ติวเตอร์ของทีมจึงเข้าแทรกแซง ยกเลิกการฝึกซ้อมและเผชิญหน้าบอมเบย์เรื่องความไม่ยั้งคิดของเขา เมื่อพักผ่อนได้ดีขึ้น ผู้เล่นจะพบกับทีมฮอกกี้ข้างถนนที่สอนให้พวกเขาเล่นแบบ “ทีม USA ที่แท้จริง”
ต้องยอมรับว่านี่เป็นแพทเทิร์นปกติชนิดหนึ่งเลยครับ ไม่ว่าวงการไหนก็ตาม แต่หากใครสักคนประสบความสำเร็จจนสื่อสนใจ จนใครๆ พากันห้อมล้อม เมื่อนั้นหากใครคนนั้นไม่มีสติพอที่จะเตือนตนเองว่าเราควรทำอะไรต่อไปกันแน่ ระหว่างพัฒนาตนเองกับโกยกินแต่ความสำเร็จชั่วครั้งคราว แบบนั้นความดังและความสำเร็จที่เราได้ มันก็พร้อมจะสลายไปในไม่ช้า กอร์ดอนก็หลงในวังวนนั้นอยู่พักหนึ่งครับ แล้วแน่นอนว่าพอโค้ชไม่สอนทีมก็ไม่ฟิตและแพ้เอาๆ ในตอนนั้นกอร์ดอนก็ยังทำพลาดซ้ำสองเมื่อเขาเอาแต่บ่นว่าลูกทีม แต่ไม่มองเลยว่าการที่ตนเองทอดทิ้งพวกเขาไปนั้นก็ถือว่ามีความผิดติดตัวไม่น้อยไปกว่ากัน ในที่สุดเขาก็ตระหนักได้ครับ ด้วยประโยคง่ายๆ ที่ตัวละครหนึ่งพูดว่า “การเล่นมันต้องสนุก… คุณเป็นคนพูดไม่ใช่หรือ” เพราะนั่นคือสิ่งที่กอร์ดอนสอนเด็กทุกคนมาก่อน (ย้อนไปอ่านรีวิวภาคแรกได้ตามสะดวกนะครับ) ภาคนี้จึงเป็นการเรียนรู้ครั้งสำคัญอีกครั้งของโค้ชกอร์ดอน บอมเบย์